ดอกไม้ในสวน ตำนานดอกไม้นาร์ซิสซัส

 Narcissus ดอกนาร์ซิสซัสหรือดอกแดฟโฟดิลดอกไม้ประจำเดือนธันวาคม

ชื่อนาร์ซิสซัส มาจากภาษากรีกว่า นาร์ซิสโซ แปลว่าเอาชนะการลุ่มหลงมึนเมา

       ตำนานกล่าวว่าในยุคกรีกโบราณมีชายหนุ่มรูปงามชื่อว่านาร์ซิสซัส เนื่องจากความหล่อเหลามีแต่คนหลงรักทั้งเทพเจ้า มนุษย์และนางพราย แต่เขาไม่ได้รักใครเลยนอกจากตัวเอง วันๆได้แต่นั่งอยู่ข้างๆสระน้ำเพื่อชะโงกดูเงาตัวเอง เค้าหลงรักเงาของตัวเองจนตาย เทพเจ้านึกเวทนาจึงเสกให้เขากลายมาเป็นดอกไม้
        อีกความหมายของดอกนาร์ซิสซัสเกี่ยวกับความตายและการเกิดใหม่ มาจากตำนานว่าสาวสวยชื่อเพอร์เซโพเน่กำลังเก็บดอกไม้นี้ขณะที่ เฮเดส เจ้าแห่งยมโลกมาลักพาตัวของเธอไปเป็นภรรยาที่ยมโลก ทำให้แม่ของนางเพอร์เซโพเน่ร่ำไห้จนเฮเดสทนไม่ไหวยินยอมให้เธอกลับมาบนโลกในระยะเวลาสั้นๆ ในช่วงฤดูไบไม้ผลิจนถึงฤดูไบไม้ร่วง ซึ่งช่วงนี้เองที่ดอกนาร์ซิสซัสจะออกดอกและบานก่อนดอกไม้ชนิดอื่น
       ดอกนาร์ซิสซัสนี้ยังใช้ในงานพิธีศพของชาวอียิปต์โดยจะนำดอกไม้นี้ไปวางที่ริมฝีปาก ดวงตาทั้งสองข้างและจมูกของฟาโรห์ก่อนที่จะนำไปฝังหรือก่อนทำเป็นมัมมี่ ในศาสนาคริสต์ก็ถือว่าดอกไม้นี้เป็นหมายของความตายและการฟื้นจากความตายของพระคริสต์ แต่ถ้าเป็นยุควิคตอเรียนถ้ามีคนให้ดอกนาร์ซิสซัส จะแปลว่าส่งความระลึกถึงและอยากจะสารสัมพันธ์ แต่ในปัจจุบันถ้าส่งดอกนาร์ซิสซัสไปให้ใครจะมีความหมายว่าเพื่อระลึกถึงชีวิตหลังความตาย ความหวัง การเกิดใหม่และการมีชีวิตอมตะหรืออาจจะมีความหมายส่วนตัวว่าให้ความรักกลับคืนมาเหมือนเดิม